ah ulan ah bu benim gençliğim işte

bütün bunlar kapandı, ben hala üzgün.
nitekim bu olaydan sonra kendime gelmem 1.5 yılı bulmuştur.
edayı son gördüğümden 1 hafta sonra, yani üniversiteye gittiğimin 3. gününde telefonum çaldı.
özel bir numara arıyor.
"kim lan bu" dedim açtım.
eda...
"alo" dedi. bir insan böyle mi güzel alo der ölüyodum az daha amk.
"ya eda. geberiyorum her ne olduysa çok özür dilerim" dedim.
"özür dileyecek bir şey yok. benden daha üzgün olamazsın emin ol. sadece beni arama artık uzatma demek için aradım" dedi.
"bunu anlayacağını düşünüyorum" dedi.
sustum.
anlıyodum ama anlamak istemiyodum işte amk..
"peki anlıyorum" dedim çaresiz.
"ama tek bir şey soracam nerden duydun bunu?" dedim.
"ya sabahın 6 sında arayıp kendin söyledin ya" dedi.
...
sonrası zaten yok.
gerizekalıyım.
sevgilisinie aldatıp sonra da ben bi tak yedim pişmanım diye arayan insanlar zaten ölsün.
hala içim yanar, hala üzgünüm bu olaya.
bu olayın da sonu budur millet.

edayı o günden sonra hiç görmedim, betül ise üniversite 1 deyken bir kere aradı, "kızım benim hayatımı gibtin nolur beni arama ya" diyip kapattım. onunla karşılaşmamak için de 4 sene siteye gitmedim. en son arkabalar ısrar edince 1 haftalığına gittim onda da denk gelmedim.

okuyan herkese teşekkürler.
kalın sevgilerle.