akıl hastanesinden bir günlük

"28 mart 2002
çok eğlendik, güldük ve odalarımıza dağıldık. tanımadığım bir komedyendi gelen ama oldukça iyidi. yakında gösterileri dolup taşar belki de.ya da tüm türkiye tanıyor da biz 1 yıldır uzak kaldık.bu da mümkündür bittabi. vedalaşmalara başladı yavaş yavaş. sorun yok, olumsuzluk yok. yakındır çıkacağım
"7 nisan 2003
burası geride kalıyor. dışarıda beni bekleyenler, hiç beklemediğiniz şekilde vurucam sizi.hem de hiç. ağlamak kaçmak son çareniz olacak. hepinizden tek tek intikam alana kadar geri dönmem buraya.ve sonra hepiniz gittikten sonra,ben de toprağa karışacağım ama önce size ali vedacci ya da her ne tak söylüyorlardıysa.az kaldı çok az.son 7 gün"
"10 nisan
günlük herşey hazır, bavul ve bavul ve bavul... çünkü başka hazırlayacak bişeyim yok.bak bu espriyle güldürebildim seni sanırım günlük. aslında sana böyle yazmamam lazım çünkü sana bakabilirler bir de gelip günlükle konuşuyor bu adam hala deli demesinler. belki dde çıkmadan önce seni bi taramalıyım neler yazdığıma bakmalıyım.
"14 nisan
az sonra çıkıyorum günlük, ailem kapıda, doktorlar çağıracaklar beni.son kahvaltımı yaptım. vedalaştım,sarıldım ağladım ama sanırım çıktığım gibi geri geleceğim. inşallah seni incelemezler günlük. neler yazmışım ben öyle, bazı sayfalarda nefret kusuyorum ve hatırlamıyorum hiçbirini. korkma benden sakın korkma iyiyim ben hem bi sorun olsa testlerde muayenelerde çıkardı dimi ? hayır hayır sorun yok çıkacağım ve mutlu olacağım ailemi gururlandıracağım. korkma incelemiyecekler seni. ama ya o yazdıklarım ? korkuyorum,ya dışarda kaybedersem kontrolümü. bırakma günlük beni.o sayfalar hayır nasıl yazarım ben o nefret cümlelerini neler söylemişim aileme. intikam kelimesini kazımışım sayfalarına. hayır öyle bişe asla olmayacak izin vermem. ayak seslerini duyuyorum günlük. beni almaya geldiler.bir sonraki kalem darbem sokağın tozuyla beraber buluşacak sayfalarınla