akıl hastanesinden bir günlük

" 17 şubat 2003
bahçedeyim, gizliyorum seni güneş sayfalarınında gezinirken. senle ben özeliz çünkü, ikimiziz sadece. bırakalım öyle kalsın. rüzgar yapraklara vuruyor hafifçe, dallar tedirgin ya koparlarsa diye . havuzdan su zerrecikleri sol koluma sıçrıyor.bu nasıl bir şubat ayı ? belki yukaridekinin bana hediyesidir. bilemem.az vaktimiz kaldı burada. akşam yemekhaneye inene kadar odamda olacağım. sonra anne misali hemşireler merdivenlerden seslenecek "hadi gençler yemekhaneye". seviyorlar bizi, saygıları var. hele yaşlıları anlatamam. ellerini öpmeden güne başlamayan hemşireler doktorlar var. güneş hüzünle bakıyor gözlerime. farkına vardı bulutların.son bakışlarını atıyor bana.az sonra örtülecek yüzü ve ışıkları direnecek bana ulaşmak için. güneş bile hüzünlendiriyor beni.ne hale geldin kerem."