sözlüğün en yalnız adamlarını seçiyoruz

yalnızlık öyle bir şey ki birileri hatırlayıp da görüp de bir şeyler yazsın diye ne sosyal ortamlardan kopabiliyorum ne de telefonum bir dakika kapalı kalıyor. etrafımda çok insan var ama ben hiç onların ilk tercih edecekleri insan olamadım. seveyim dedim birilerini onlar da beni sever gibi yaptılar sonra ağzıma sıçıp gittiler. iki dakika nefeslenmek için dışarıya çıkacak kimsem bile yok benim. en yakın arkadaşım dediklerim bile araya 2 gün girince arayıp sormaz. kötü bir insan da değilim ama yalnızım. insanların sadece boş zamanlarında aklına gelen birisiyim. hani şey olur ya halı saha maçı yapılacaktır adam ekgibtir, kim gelsin kim gelsin, ulan bi realist deli vardı onu çağıralım denir. sonra yerime başka adam bulunur ve kanka kusura bakma ya denir. heh işte öyle bir hayatım var benim. adamlar ancak yalnız kaldıklarında bana sarar ve başkasını bulduğu anda yol verebilir. yalnızlık çok kötü be dostlar. yalnızlıktan ben de kaleme sarıldım yazdım da yazdım sayfalarca, gerçi bi taka yaramadı ama belki birgün yarar diye bi köşede yayınlıyorum sessizce.