aslında herşey güzel başlamıştı

şehirdeki bütün elektrik direkleri zütüme girmişti sanki.
içimde öyle bir acı var ki,
içimde öyle bir karanlık.
yine de bozuntuya vermedim.
- ne diyo dedim
- kurabiye yiyomuş isteyip istemediğimi sordu dedi
onu sevdiğimi, onunda beni sevdiğini serdara söylemedim.
söyliyim mi söylemiyim mi diye düşünürken
söylemiyim bakalım ne yapıcaklar hem kızıda test etmiş oluruz dedim
zihnimde böyle gibimsonik bir fikir geldi.
konuştuklarında samimiyet vardı. lakin aşkım sevgilim yoktu
bu biraz daha içime su serpti.
bir süre daha muhabbet ettikten ve samimiyetten kıllanmaya başladığım an
babası geldi içeri.
nezaketen rahatsızlık vermemek için ayağa kalktım
- ben o zaman gidiyim kardeşim dedim
- tamam dedi
- kalsaydın tugay dedi kurtiş amca (babası)
- yok abi gidyim geç oldu sizde yatarsınız dedim
yatarsınız ne amk. adamların işine ne karışıon belki ciks partisi yapıcaklar
akıl işte. neyse devam ediyorum
- tamam dedi
eve gidip kafamı yastığa koydugum anda
aklımda yeni "?" işaretleri belirdi.
1-) neden bana vermedi numarasını ona verdi?
2-) ona vericekse bana vermicekse neden benden hoşlandığını söyledi
3-) bu arkadaşca bi hoşlantı mıydı yoksa sevgi belirtisi miydi?
4-) bu vakitten sonra ne yapmam gerekiyordu, ne yapıcaktım?
o vakte kadar tanıdıgım bir çok kişi zeki oldugumu söyledi
ulan ben mi zekiyim amk. zihnimde kendi canlandırdığım 4 soruyu çözemiyorum amk
zar zor da olsa uykuya daldım.
sabah 10 da kalk, yemek ye, diş fırçala ve tekrardan sevcanın cıkmasını
bekledim.
bekledim.
bekledim.
cıkmadı...