calistigim restorandaki server ile isi pisiriyorum

olayı anlatmadan evvel, mike ve laura'ya biraz daha değinmek istiyorum.
uno'ya ilk geldiğim gün insanlık adabı, 50 tl'ye güzelce yaptırdığım kutulattırdığım lokumdan zütürmüştüm. herkese dağıttım, herkesle tanıştım. güzel bir başlangıç olsun, her daim işler yolunda gitsin istedim. restoranda herkes beni çok sevdi, saydı. o ikisi hariç herkes bana insan gibi davrandı.
mike kapıdan içeri girerken ikinci gün üstümü kokladı. ben de "bu herkes için değil mi?" diye sordum. "evet herkes için." dedi. dedim ki "o zaman ben de seni koklayacağım dur şöyle." bunu kokladım, sert bir bakış atıp döndü sırtını gibtir olup gitti. iyi ayar vermiştim huur çocuğuna.
eğitimde, laura her adımımda yanımda. işi doğru yapıyor muyum? sosların mezelerin yemeklerin isimlerini konuklara doğru söylüyor muyum? konuklarla iletişim kurmakta başarılı mıyım? servis etmekte, sipariş almakta ustalaşmış mıyım? yemekleri öğrenebilmiş miyim? hepsini kontrol ediyor amın evladı. o gün allah'ın da yardımıyla iyi geçti ve garson olduk.