fantastik bir hikaye yazıyorum

yusuf polfalar tarafından fazla uzağa olmasa da saldırıdan kaçacak kadar uzağa ışınlanmıştır. fakat bu polfaların enerjisni neredeyse tüketmiştir. zaydor 2 vuruşu da kaçırmanın öfkesiyle hepten sinirlenir. bu arada yusuf yavaş yavaş gözlerini açar. zaydor birden durmuştur. öfkesi endişeye dönüşmüştür çünkü yusufun neler yapabileceğini bilmiyordur. bundan dolayı güçlerini az da olsa öğrenmek için bekler. yusuf ayağa kalkar, etrafına şöyle bir bakar hafif de baygın vaziyettedir. ayakta zor duruyordur. zaydor'u görür ve ona doğru yürümeye başlar. içinde zerre kadar korku hissetmez. ne hissettiğini de bilmiyordur. sadece sanki uykudan yeni uyanmış gibi gözleri kısık bir şekilde zaydor'a doğru yalpalayarak yürür. yusuf içine bir şeylerin girdiğinin farkındadır. kendini de zaten bi garip hisseder sanki hiç yorulmayacakmış gibi, sanki 1000'lerce insana tek başına meydan okuyacakmış gibi güçlü ve cesaretli hisseder kendini. fakat daha neler yapabileceğini kendisine neler olduğunu bile bilmemektedir. zaydor'un yanına gelir. insanlar pür dikkat ikisini izlemektedir. bu arada elinde kamerası telefonu olan videoya almaktadır olan biteni. televizyonlar dan sadece bir kaçı olay yerindedir çünkü bunun gibi bi olaya kimse bulaşmak istemez. dünya tarihi boyunca böyle bir şeyin olabileceği kimseni aklına gelemezdi çünkü. fakat olmuştu. dünya televizyonları ise bu televizyon kameralarına bağlanarak olayları kendi ülkesinden gösteriyordu. taksim meydanı o kadar sessizdi ki yere bir iğne düşse sesi duyulurdu. meydan da ise sadece zaydor ve yusuf duruyordu.