aslında herşey güzel başlamıştı

sevgilim vardı artık. okulla pek aram yoktu. sıkılmıştım.
hergün sabah kalk git
sıkıntılıydı benim için. okulda benim için pek birşey yoktu.
beni çeken birşey yoktu daha doğrusu.
aynı şeyleri hergün yapmak, rutin bi hayat geriyodu beni.
konuştuk öylece. sevgilim olunca nedense birden duruldu o ciks düşüncelerim
ama keşke alttaki ufaklıkda durulsaydı. onu hep kızdan saklamak zorunda kaldım
zaten pekde öyle büyük caplı ciks girişimleri olmadı
film izledik arada birkaç öpücük çaldım dudaklarından
arada birde yanağından öptüm
onu geri eve bırakma vakti gelmişti artık.
o da zaten ben gidiyim mi artık diye sordu
- sıkıldın mı hanımefendi dedim şaka baabında
- hayır yaa dedi
- tamam dedi
kıyafetlerini giydi. çıktık
yolda yürürken 92 liyim ben bu arada dedim
- tamam dedi. güldü hafif de kahkaha attı
durağa bırakıp otobüse bindirdim.
bende eve döndüm.
bindikden hemen sonra sevgilimsin artık galiba diye mesaj attı
- evet dedi
- o bacak şeyi falan istemiyorum ama dedim
- tamam dedi
böyle konuştuk. eve gittiğini haber etti
bende evdeydim. akşama kadar konuştuk, akşam olunca uyudu o
uyumak pek tarzım değildi benim. yani uyuyamıyodum ben
gece 2-3 gibi yatıp 5 de kalktıgımda 9 saatlik uykuyla eşdeğerdi benim için.
ben yine geç yattım.
sabah kalktım