aslında herşey güzel başlamıştı

otobüs geldi. binmedim. o binsin diye. o da binmedi. döndüm baktım arkama öylece oturuyodu.
10-15 dakkada bir geliyodu otobüs. hafifde rüzgar vardı.
tekrardan geldi. yine binmedim. o da binmedi.
soğukdan olsa gerek kollarını sıvazlıyodu kafamı geri cevirdigimde
yürümeye başladım sağa sola doğru
bir kaç süre sonra neden binmiyorsun dedi
- sen bin. sonra ben giderim dedim
- nedne dedi
- neyin peşindesin la sen abla istemediğimi söyledim dedim.
- ablan değilim ki dedi.
- bak anlamıyosun, ya da anlıyosun. tamam binerim sonrakine dedim
- neyi anlamıyorum dedi
- birşey yok dedim.
- gel otur bari ayakta kalma dedi.
- bu da abla şefkati olsa gerek dedim
- arkadaş şefkati dedi.
şaşırdım.
oturdum. ama ondan uzak oturdum.
çok geçmeden telefonuma mesaj geldi.