bakış açınızı değiştirecek bir hikaye

hayatımın en uzun araba yolculuğuydu dıbınakoyayim,
tripten tribe giriyordum lan,
tamam sokaklarda büyümüştük, bu işleri bilirdik, filmlerde falanda görmüştük ama,
şimdi o filmlerden birinin içinde o sahneyi oynamak,
acayip değişik bir histi beyler * dile kolay 7 yıl öncesi, askerden yeni gelmişim daha, toyum,bilmiyorum,ama aynı oranda deli cesaretim var işte, belkide cahil cesareti bilemem, herneyse,
köprüden karşıya geçerken son bi kez bakıyormuşum gibi hissettim denize,
hatta bi ara sağdan baltalimanı yoluna girip fıratlarada izimi kaybettirip istanbuldan kaçmayı bile düşünmüştüm dıbınakoyayim,
içten içe tırsıyordum,
sonra düşündüm,
ulan dıbınakoyayim kimse silah zoruyla yaptırmıyorya bunu ?
benim istediğimde bu değilmi zaten ?
kral olmak ? o zaman boş boş düşünmenin alemi yoktu,
gaza biraz daha sert basmaya başladım,
geleceğime daha erkenden ulaşmak için,
bağcılara geldiğimizde herzamanki heryerde, aynı iki adam yeşil mercedesle beni bekliyorlardı, arabayı sağa çektim,o iki adamın ayıkamayacağı bi şekilde fıratlara işareti çaktım, takibe devam edin manasında...