incisin sen incii kal

gönlüme bir ateş düştü
yanar ah yanar yanar
ümit gönlümün ekmeği
umar ha umar umar

elleri ak yumuk yumuk
ojeli tırnakları
nerelere gizlesin
şu avucun nasırları

otomobili tamire geldi
dün bizim tamirhaneye
görür görmez vurularak
başladım ben sevmeye

ayağında uzun etek
dalga dalga saçları...
ustam seslendi uzaktan
"oğlum al takımları... "

bir romanda okumuştum
buna benzer bir şeyi
cildi parlak kağıt kaplı
pahalı bir kıtaptı

ne olmuş nasıl olmuşsa
aşık olmuştu genç kız
yine böyle bir durumda
tamirci çırağına

ustama dedim ki
"bugün giymeyim tulumları"
arkası kuşlu aynamda
taradım saçlarımı

gelecekti bugün geri
arabayı almaya
o romandakı hayalı
belki gerçek yapmaya

durdu zaman durdu dünya
girdi içeri kapıdan
öylece bakakaldım
gözümü ayırmadan

arabanın kapısını açtım
açtım girsin içeri
kalktı hilal kaşları
sordu "kim bu serseri"

çekti gitti arabayla
egzosuna boğuldum
gözümde tomurcuk yaşlar
ağır ağır doldu

ustam geldi sırtıma vurdu
"unut" dedi romanları
i̇şçisin sen işçi kal
giy dedi tulumları

i̇şçisin sen işçi kal
giy dedi tulumları