anasını satiym ne biçim hayat

telefona baktım. arayan fatihti. hemen açtım :
-ne oldu fatih?
-hiç sorma kardeşim sana ihtiyacım var!
- noldu lan ?!
-anlatılacak gibi değil nerdesin?
- bizim binanın önündeyim.
- bekle alayım seni.

---
fatihin çok güzel bir renault arabası vardı. babası tıpı kazandığında kendisine hediye etmişti . birlikte ne gezdik onunla. ama böyle bir işimize yarayacağını hiç tahmin etmemiştim...
---

hemen evin önünden beni aldı. arabaya bindiğimde tuğçe de vardı . arkaya pusmuş oturuyordu. ama fatihin telaşı gözlerinden okunuyordu.
tenha bir yerde arabayı durdurdu.

ben de sıkıştırıyordum ne oldu diye. tuğçeye de soruyorum ama o da söylemiyordu . çıldırmak üzereydim. fatih ,"az sonra söyliycem bekle" diyip duruyordu.

---
arabadan indi ve beni çağırdı. sonra bagajı bir açtı ki...

---
fatihle çok samimi olduğumu söylemiştim. ama bu işlediğim cinayetleri asla ağzıma bile almadım. bir tek tuğçe ve ben biliyorduk.
ta ki o güne kadar...
---

bagajda , bir ceset vardı!!
bu ceset bir erkekti ve üstü başı yırtık pırtıktı.
tabi ben önceden çok ceset gördüğüm için , bana yabancı bir tablo gibi gelmedi. ama fatihin arabasında böyle birşey görmek, beni şaşırtmıştı açıkçası. kendisine sordum:
-bu ne fatih?
-ya ben ne biliym işte aniden oldu. yani off
- ya oğlum geveleme de adam gibi anlat . ( o esnada gelen geçen biri olur diye bagajı kapattım. )
-ben işte eve gidiyordum.
-ee?
-sonra aklıma geldi , bi kitap varmış hocada onu alacaktım. önemliymiş tusa hazırlanırken.
- yahu tamam sadede gel.
-hastanenin oraya giderken, tuğçeyi gördüm . ama eve gitmiyordu. durdurdum arabayı , seslendim kendisine . duymadı beni. ben de meraklandım . arkasından gelirken, o da ara bir mahalleye girdi.
-ne işi varmış ki oralarda?
- bilmiyorum işte , neyse mahalleye bi girdim ki bu kızı bi alkolik midir tinerci midir her neyse rahatsız ediyordu. seslendim gene duymadı. çıktım arabadan gittim yanına . duymuyor musun beni dedim. kulaklık takmış gidiyormuş ondan duymamış.
-ee ?
-işte, gel dedim arabaya bin eve bırakayım. yok dedi sibel diye bi arkadaşı varmış ona uğrayacakmış ama yolunu bu çocuk kesmiş . tamam dedim çabuk atla seni bırakayım. o esnada tinerciye de bağırdım defol git diye.
-sonra ?
-o da bana bağırdı üstüme geldi sanane falan diye ben bunu ittim , yere düştü . sonra arabaya gittim.
-ee ?
-bağırarak koşa koşa bana geldi . arkamı bi döndümki bıçağı çekmiş geliyor, kendimi savunayım diye elini tuttum. valla başka bir niyetim yoktu.

olayı anlamıştım. boğuşurken bıçağı tinerciye saplamıştı. aslında öyle pek kazayla olacak bir olaya benzemiyordu. çünkü bıçağı tut ters çevir geri sok , olmaz yani . daha doğrusu ben böyle düşünüyorum.
belli ki kendisi de öldürmeyi bi an bile olsa aklından geçirmişti. ve aklına gelen başına gelmişti...