klavyeye burnumuzla osman yaziyoruz

bak kardeşim,

ben evinde bilgisayar başında kendi halinde takılan ve günde masanın üzerine bırakılan 5 lirayla geçinen mutlu ve asosyal bir insandım. asosyal saç-sakal karışık ve göbekli olmama rağmen hayat çok güzeldi. bilgisayarım sözlüğüm ve 5 liram ile adeta dünyalar benimdi. cep telefonumu ise sadece oyun yüklemek ve ihtiyacım geldiğinde bilgisayar başından kalkıp tuvalette oynamak için kullanıyordum. yani sanal da olsa bir sevgilim bile yoktu. çok başım sıkışınca da diğer asosyal arkadaşlarıma ödemeli atıyordum. yine bir sabah mutlu mesut kalkmış ve akabinde bilgisayar başına hemen geçmiş sol çerçevedeki başlıkları okuyup kıs kıs gülerken gözüme bir başlık takıldı ve ona tıkladım. ama o da nesiydi.. keşke tıklamaz olaydım, tıklamaz.. o entry'i gördüğüm günden beri her işim aksi gidiyor, günlük ortalama 16 saat olan bilgisayar kullanımını senin yüzünden 23 buçuk saate çıkardım ve 1 haftadır yarımşar saat uyuyorum. neden mi? çünkü her gün seni takip ediyorum. açtığın başlıkları hunharca kaşınan yarayı kaşıyıp tekrar kanatmak gibi asosyal ve artık göbeksiz bünyeme zarar vereceğini bile bile takip ediyordum huur çocuğu. göbeksiz diyorum çünkü senin o kahredici başlıkların yüzünden zayıfladım. artık günde sadece bir kaşık nutella ile besleniyorum. günlük verilen 5 liramı da her gün kontöre yatırıyorum. tam 1 haftadır diğer asosyal arkadaşlarımla beraber telefonda tartışıp senin ne tarz bir huur çocuğu olduğunu çözmeye çalışıyoruz ama hala bir sonuca ulaşamadık. ama ben bugünkü konuşma esnasında birden aydınlanıp onlara bir fikir beyan ettim ve çoktan yola koyulduk bile. şimdi 3 asosyal arkadaşımla ben ip adresini tespit ettik ve elimizdeki klavyelerle beraber evine doğru ilerliyoruz. ilk önce ananın sırtına petek bağlayıp ayıların gibmesi için ormana salmayı düşünüyoruz. sonra da elimizdeki klavyeleri 101 tuşuyla beraber (space dahil) o naif züt deliğine monte edeceğiz aort damarını gibtiğimin putperest pekekenti.