çok şey bekliyorlar

http://imgim.com/3431incin9083760.png

bu puanlarla bir yere girmemi bekliyorlar amk. yok işte yok. meslek lisesi olsam neyse, yutturur yine dikey geçiş yapardım. ama yok. düz lise mezunuyum. hayatımın sillesini yemiş gibiyim. 1.5 sene boş yere dershaneye gittim. evet liseliyim. 18 yaşındayım fakat, ömrünün yarısını tamamlamış* bir adamdan daha fazla hayat tecrübesine sahibim. hani diyorum, belki üniversite de falan tanıdığınız falan vardır, bir kıyak geçse ya**

az önce teyzem aradı, ondan önce diğer akrabalarım. ikisi arasında tv de haberlerde gördü ailem. ne yaptın nereyi tutturdun diye. hepsi geri kafalı ve kendi aile hayatlarına düşkünlüğünden dolayı ösym miş, meb miş pek umurlarında değil. sorsam bilmezler yani. ikisi de ilkokul mezunu. ilk defa bir çocukları üniversiteye bu kadar hevesli ve bu bizim sülalede ki en istekli kişi.* teyzemin kocası üni. okumuş ama o da kanbağından oluşan sülaleden bile sayılmaz.

gerek sbs de yaşattığım hayal kırıklığı, gerek düz liseye gitmem. bunlar son 4 senedir hayatımın en önemli bezdirici konuları.

liseli demenize hiç bir zaman alınmadım. çünkü caps lerde gördüğünüz onlarca iğrençliği ya da öğretmenime sulanma faslını yapmadım. arkadaşım yoktu. 9. sınıftan beri aynı sınıfta olduğumuz 2 kişi vardı. birini zaten hiç sevmezdim. diğeri de sırf, o diğer gerizekalı yerimi aldı diye gözüne yumruğu geçirdiğimde onun tarafını seçti. 12. sınıfın başında oldu bu.

hayatım boyunca hiç doğru düzgün arkadaşım olmadı. ne zaman biriyle takılmaya başlasam sürekli bir arıza oluyordu. ya ben çıkarıyordum, ya o ya da 3. şahıslar.

aileme, beni düşündükleri için teşekkür ediyorum. yeri geldi dayak yedim, yeri geldi, sırf kardeşlerimi dövüyorlar diye karşı çıktım. yeri geldi, babama sırf kötü giyinişinden dolayı arkadaşlarımın yanında "komşum" bile dedim. duydu mu bilmiyorum. duyduysa da duymadıysa da umarım bunu hiç bir zaman dert etmez. ne kadar, gömleğinin bir köşesi içeride diğer köşesi dışarı da olursa olsun, baban sonuçta, ailen. değiştiremiyorsun ki. sonuçta sözlüğün yarısından çoğunun ailesi böyle.

üzerimde büyük bir baskı var. ve ben bunu atamıyorum. kaldıramıyorum. altında kalacakmışım gibi korkuyorum. değişik bir duygu. hiç bir şey hissetmiyorsunuz. göğüs kafesinizin arkasında büyük bir boşluk var sanki ve ben sürekli o boşluğu doldurmaya çalışırken buluyorum kendimi. kumla denizi doldurmak gibi yaşadığım bu şey. * bir anlamı olsa da, ne kadar doldurursam doldurayım o denizi, o su sürekli yükselecek.**düşünüyorum da***felsefe yapmak gibi geldi. çok karışık.

acı hissetmiyorsun, herhangi bir ağrı ya da bir duygu çeşidi de yok bu boşluğu tanımlamam için. herşeyi kendim için değil de ailem için yapıyormuşum hissinden başka hiç bir şey yok elimde.

---eğer gerçekten yazdıklarımı okuyup, anladıkça değer veren birileri varsa, çok teşekkür ederim. etrafımdaki insanların geri kafalı olmasıyla alakası yok. ne kadar o "liseli" dediğiniz gerizekalı insan tipleri varsa, inanın insanın ailesi onlardan daha akıllı geliyor.

---buraya yazmamın asıl sebebi, buradayken kendimi, gerçek *sözlükçülerin arasında aile gibi hissetmem.***

bu arada i-doser indirdim. intihar etmek isteyen insan varsa bildiririm, ölmek bir çözüm değil sadece kaçıştır. ne kadar kötü bir insan olursanız olun,-hatta tecavüzcü, katil, ve rte olursanız olsun,- hayatta yaşamaya değecek şeyler daima var. zütünüzü değil, gözünüzü açıp bakmanız yeterli.

bu kadar seviye çok size.

am züt meme

edit: üşenmeyip gerçekten okuyan varsa, tüm kalbimle teşekkürlerimi borç bilirim.