amerikan hapishanesine düştüm olaylar fena

5 yıl tüketmiştim bu amk hapishanesinde. Dile kolay, 5 yıl. Aynaya her bakışımda başka bir aykut görüyordum, hapishaneye giren adam değildi bu. düşünce tarzım değişmişti, çabuk sinirleniyordum artık her şeye. Bu durumda etkili olan bir diğer şey de gardiyanların ve hapishane yönetiminin üzerimizdeki baskısını artırmasıydı. Yeni bir kanun geçmişti, artık bahçede daha az dolanabiliyorduk. Yemeklerin kalitesi düşmüş, 3 kişiden fazla kişi dolaşmak yasaklanmıştı. Hapishane yönetimini eleştirmek de yasaktı öte yandan, kulaklarına giderse eleştiriyi yapan kişi ağır şekilde cezalandırılıyordu.

Yine kafamda deli sorular, bahçede gezerken, birkaç köklü ağacın kesilmekte olduğunu gördüm.

- Napıyorsunuz burda?
- işine bak sen.
Ulan zaten sinirim tepemde, bir de ters cevap veriyor hırpo.

- Kardeş bak adam gibi soruyorum.

Şöyle bir baktı, tanıyınca cevap verme gereği duydu herhalde.

- Kantin yapılacak buraya.

Gardiyanla tartıştığımı gören hapishane ahalisi yavaş yavaş çevremde birikmeye başlamıştı.

- Ulan zaten içerde kantin var, ne diye bir tane daha yapıyorsunuz?
- Ben bilemem, müdür içerde, ona konuş.