gelin lan yalnızlığı anlatıyorum

yalnızlık insan hayatı boyunca başına en sık gelen şeylerden biridir. o kadar sık gelir ki bazen hissetmeyiz bile. onu arzularız sanki onunla mutlu olabilecek gibi. bazıları ben yalnızlığımla mutluyum der ve sadece mutlu olduğunu zanneder. yalnızlık onunla sadece dalga geçiyordur.
bazı insanlar yalnız kalmak için fazla çaba harcamaz bazılarımız ise doğuştan yalnızdır. doğarken annesi ölen ve babası belli olmayan bir bebek düşünün. doğrusunu söylemek gerekirse yalnızlığın en acısıda budur. yalnızlık tanrının bir oyunudur işte değiştiremezsiniz. o bebek doğduğunda yalnızdı ve oyun devam ederse ki edecektir o bebek yalnızda ölecektir. Belkide Tanrı o bebeye şöyle demiştir”+Benim yalnızlığımla seni dünyaya gönderiyorum o sana doğruyu gösterecektir –tanrım senin yalnızlığını istemiyorum +dünyaya gidince ne demek istediğimi anlayacaksın.”
evet yalnızlık insanı doğru yola zütürüyor. çünkü kafanı karıştıracak milyarlarca insan yok sadece sen varsın ve senin doğru düşüncelerin. kulağa güzel gibi gelse de yalnızlığı arzulamak cehennemi arzulamaktan farksızdır.
yalnız insan kendini çok çabuk belli eder yeter ki siz çevrenize bakın. en fazla uyuyan insanlar toplumda kafasını adeta kuma gömen insanlara bakın onlar bunlardan bazıları evlidir çocukları vardır ama yine de yalnızdırlar ve doğal olarak mutsuz. yalnızlık gerçeği her taraflarını sarmıştır yüzleri güler ama sadece gülmek için güler. Herkese mutlu olduğunu göstermeye çalışır ama tanrının oyununu bozamaz çünkü tanrı asla hata yapmaz. yapsa bile oyun en başından tekrar başlar.
şunu da unutmadan söyleyeyim yalnızken yapılacak çok az şey var. sadece kitap okumak ve insanları uzaktan seyredip onlara imrenmek. dediğim gibi yalnızlıktan kurtulamazsınız çünkü bu bir oyundur ve bu oyunda hile yapanlar cezalandırılır.