fakir olduğunuzu anladığınız anı yazın

ben küçükken gecekonduda oturuyorduk,bir gün kardeşim bana abi biz fakir miyiz zengin miyiz diye soru sordu.ben de zenginiz biz dedim. kardeşim de peki evimiz ve eşyalarımız neden televizyondaki zenginlerinki gibi değil dedi,o an ilk şoku yaşadım zaten. zaman geçti,ben de fakirliğin tokadını çoğunuz gibi milletin kantine gidişinde anladım tabi daha sonra ilkokul birdeyken 'montumun ince oluşunu' öğretmenimin fark edip, sınıftaki bir arkadaşımın getirmiş olduğu eski montunu giymemle anladım. bana o montu veren adam bir gün sınıfta kavga edince 'montumu ver lan' demişti,ben de 'vermem olum üşürüm sonra' demiştim. malum kars kışı... ağlattınız huur evlatları,bu başlığı ve entryleri okuyan zengin binlere söylüyorum;olum etrafınıza iyi bakın. akşamları iki tas yemeğin kaşık kaşık hesabını yapanlar var, evine ekmek zütüremediği için intihar eden ev babaları var, gururlanmayın.
bu arada şimdi zenginim, babamın işleri çok iyi oldu 2000 yılından sonra,şu an emekli ve ganyan bayiisi var,iyi yani.
bu arada bana o montu veren arkadaşımla da halen çok iyi arkadaşız,bu konuyu 14 yıldır hiç konuşmadık ama her zaman onu görünce aklıma gelir.

not:zengin binleri, dediğimi unutmayın.

edit:beyler şukulamayın, sürekli bu entrye bakıyorum.