dinleyen varsa bende bir hikayemi anlatıyorum

Dede özür dilerim ne yapım söyle affet beni dedi kasanın anahtarı sende nükleer dedi eğer kalacaksan git bunları kasaya koy yazahaneye geç dedi. gözlerimin içi güldü kimseye demedi olayı bir kımse bilmez annem babam dahıl. yazahaneye gittik dedemle yolda ehliyet alsana sen artık dedi dede dedim şuan bi dur dedim güdüm. yazhaneye girdik perdeler kapalıydı zaten paravanın arkasındaydı kasa dedem dikkat ederdi öyle şeylere esnaf sıftah yaptımı yapmadımı dıye öğle saattıne kadar sıftah yapmamış esnaf olursa ne olursa olsun gider bişeler alır ama gözüne sokmadan sıftah yaptırırdı benide yollardı bakardı bu yaptımı sıftah derdi görmedim dede derdim al tavlayı git hem bişeler al hemde tavla oyna iyi tut aranı esnafla derdi bize dost lazım derdi hep. neyse parayı koyduktan sonra gel nükleer dedi nereye dede dedim gel olum dedi çıktık. zeynep arayıp duruyordu bu arada açmak ıstemıyordum mesgule atıyordum dedemleyım diye mesaj attım. aranız nasıl dedenle dedi iyi dedim musait değilim zeynep diyede geri mesaj attım. yüzünü bile görmek istemiyordum belli bir süre.