amerikan hapishanesine düştüm olaylar fena

- aykut iyi misin?
- biliyorsunuz, çinliler budi.. ahh başım..
- kendine geldi.

etrafıma göz gezdirdim, koğuşumdaydın, tüm millet de kıç kadar koğuşa doluşmuştu.

- dövüş noldu?

hepsi başını önüne eğdi.

- hocam nerde?

başları daha da eğildi.

- lan biriniz cevap versin.

sonunda rus söz aldı.

- sen bayıldıktan sonra kimi dövüşe çıkaracağımızı tartıştık. biz çıksak yenilecektik bu kesindi, sonunda hoca tek şansımızın kendisi olduğunu söyledi. itirazlarımıza rağmen ringe çıktı ve... maalesef eskisi kadar güçlü değildi.

istemsizce dolan gözlerimden, hocanın eldivenlerine damlıyordu gözyaşlarım. çinliler savaş istemişti, istediklerini de alacaklardı. hem de bu sefer hun ataklarına karşı diktikleri çin seddi de yoktu.