1. 26.
    +2
    Zifiri karanlıkta oturuyorum.
    Karanlığın vücudumu sardığı,
    Yalnızlığın karabasan gibi üstüme çöktüğü yerdeyim,
    Sadece yalnızlığım ve ben varım.
    Odam sis bulvarı içinde,
    Gözlerim kan kırmızısı,
    Avuçlarım ter içinde,
    Gözlerimin derinliklerinde seni arayıp duruyorum.
    Ben artık kimim bilmiyorum.
    Elimde fotoğrafın,
    Aklımda sen varsın.
    Biliyorum bir hayalden ibaretsin,
    Sadece düşüncelerimde yaşıyorsun.
    Bense artık rüyalarda yaşıyorum.

    paradigmatik.

    10dk bu kadar oluyo binler. biraz daha dikkat toplamayla geliştirilebilir.
    ···
   tümünü göster