bundan 5 sene önceydi liseyi tam bu sıralar

neyse amk uzatmıyorum sıralar kuyruklar gerginlikler falan filan pat diye ön sağlıkta daha bir tak yaptırmadan elediler beni. nasıl morelim bozulmuştu varya sanki herşey bitmişti sallana sallana sarhoş gibi çıktım o alandan dışarıya hemen yaktım bir sigara tabi dokunsalar ağlıyacağım aldım elime telefonu ve ellerim titreye titreye aradım bsbamı..
"aslan oğlum" diye açtı telefonu zaten zor tutuyordum kendimi sinir hayal kırıklığı hüzün herşeyin birleşimiyle başladım ağlamaya hıçkıra hıçkıra af dilemeye çalışıyordum babamdan ama daha tek bir kelime edememiştim ki "lan kerata akşam mangala yetişcen demi ? bak soğutma en sevdiklerinden aldım" hala ağzımdan tek bi laf çıkmıyordu tabi babam daha ilk saniyesinde anlamıştı kazanamadığımı yine birşey dememi beklemeden "sen benim aslam oğlumsun her işte bi hayır vardır şimdi toparla kendini de hadi yemeğe yetiş" dedi ve kapadı telefonu