ekmek sigara ve kan

Boston’dan döndükten sonra istanbulda nişantaşında küçük sevimli bir stüdyo daire almıştım kendime. Teşvikiye camisini çaprazdan görüyordu. Babamla ve holdingle olan tüm bağlarımı koparmış bu yeni evde kendi şirketimi kurup oraya hükmetmenin haklı gururunu yaşıyordum. Babam bir hevesle başladığım bir iş olarak gördüğü için eninde sonunda holdinge geri döneceğimi düşünmüştü. Annem ise bu çabalarımın her zaman arkasında olmuştu. Fikret ve aysel için de bakış açısı babamınki ile aynıydı. Zaten holdingi onlara bırakmış olmam işlerine geliyordu.
Zeyneple buluşacaktım bugun. O yüzden şirketten erken çıkıp gidip biraz hazırlanmalıydım. Bugün tanışmamızın yıldönümüydü, bu tip şeyleri genelde aklımda tutamazdım ama zeyneple tanıştığımız gün finale girip onu düşünmekten sınavı yapamadığım için kalmıştım. Tatlı bir gençlik anısı olarak da hayatım boyunca saklayacağım. Maslaktaki şirketimden çıkıp nişantaşı’na gitmek üzere arabama bindim. Önce eve uğrayıp güzelce giyinmeli, sonra da zeynepime güzel bir hediye almalıydım. Çiçeği de unutmamak lazımdı. Yolda telefonla arar hazırlatırım diye düşündüm, bir an önce harekete geçmeliydim çünkü.