abazalııktan yapılan ve hala utanılan anılar

beyler bende hayatımda en utandığım günü yazıcam ama daha fazla utanmadım amk neyse

kartal mecidiyeköy otobüslerini bilirsiniz binler. 2 katlı bende uzun zamandır görüşemediğim hatunu çağırdım gel kartala gidelim diye. geldi bu giderken gayet ciddi konuşuyordu benimle. dönüşte açıldı bu en üst kata, en öne geçtik. otobüste bomboştu. otobüs hareket eder etmez biz yiyişmeye başladık. ama öyle böyle değil. benim eller hatunun memelerde geziyor hatun benim dalgayı falan çıkartmış o derece. neyse biz köprüye kadar böyle gittik. otobüsün üst katı nazaran dolmaya başlayınca bizde biraz düzelttik kendimizi öpüşüyoruz elleşiyoruz falan. artık mecidiyeköye geldik gelicez aşağı inelim dedik. aşşağısı mahşer yeri gibi amk merdivende kaldım ben. herkes bana bakıp gülüyor amk. ne var lan acaba dedim sonra baktım dalga falan kalkık kemerin altına verdim. sonra arka kapı sıkıştı ön kapıdan ineyim dedim tam inerken akbil basma yerinin orada bir monitör var üst katı gösteriyor amk. dünya başıma yıkıldı o an. şöför bana bakıp hadi bakalım dedi. koşarak uzaklaştım oradan amk kız arkamdan koşuyordu bir ara. sonra bir yerde durdum soluklandım amk. bu da böyle bir anımdı binler.