bundan 5 sene önceydi liseyi tam bu sıralar

ha birde çok net hatırlıyorum kaç saniye boşaldım bilmiyorum ama ceyda başından sonuna kadar gözünü kırpmadan izlemişti ve her fırlayan döl öbeğinde onunda rahatladığını hissedebiliyordum...
neyse işte peçeteler ıslak mendiller o anki elimzden geldiğince hijyeni sağladık ve toparlandık ama tek kelime ne o etti ne ben ki zaten ikimizde de dermanı kalmamıştı oradan çıktık ve biraz ilerdeki oturma yerine resmen attık kendimizi güneşin marmara denizini kızıla boyamaya başladığı anlardaydık, başını göğsüme yasladı. yavaş yavaş kendimize geliyorduk anca nefes ritimlerimiz normale dönüyordu ve birden huncarca kahkaha atmaya başladım güldüm güldüm güldüm daha sonra salak salak bakmaktan vazgeçip ceyda da sebepsiz kahkahasını bastı yaklaşık bir dakika süren gülüşmelerden sonra ağzımdan şu kelimeler çıktı "aman tanrım harikaydı"...