nasıl piç oldum anlatıyorum

uzun zamandır sözlüğe girmiyordum, daha önce yazdığım az sayıdaki entryi de silmiştim. bu hikayeyi okumaya başlayarak sözlüğe yeniden ısındım. işlerim nedeniyle her gün okuyamıyorum, ara ara bakabiliyorum ama iyice bağladı hikaye beni kendine. şimdi tsigalko'yla ve diğer panpalarla bu vesileyle bir iki şey paylaşmak istiyorum...

ilk olarak tsigalko... seninle hemen hemen aynı yaştayız. daha hikayenin 130. sayfasındayım. tamam bir şeyler yaşamışsın ama bu sayfaya kadar anlattıklarının, temeli yaşamış olabileceklerine dayanıyor olabilirse de, kurgu olduğunu düşünüyorum. ama bu önemli değil. önemli olan kendini okutan, kendine bağlayan bi hikayeyi yazabilmek. bunu da fazlasıyla başarmışsın. duyguları yansıtman, anlatımın, cümlelerin çok iyi. belli ki kendini çok iyi yetiştirmişsin. bu hikaye gerçekten kitap olur. bir de bin olunmaz, bin doğulur. bu kesindir.

diğer panpalar... seviyorsanız bırakmayın, peşinden gidin oğlum. gurur yapmayın. tsigalko ne güzel söylemiş: "bir an olur, bir an gelir, tek bir haberle, tek bir saniyeyle belki de, kaybedersiniz sevdiğiniz her şeyi.. sanki hep orada, sizi bekliyor olacağını sanarsınız ama... " buna izin vermeyin oğlum, mücadele edin, ikna edin. benim yaptığım hatayı yapmayın, kendi kendinizin canını yakmayın. ama kimsenin de canını yakmayın. kızlarla oynamayın. adam gibi, delikanlı gibi sevin ve ilişki kurun. binlik peşinde koşmayın.