yaşadığımız saçma sapan anları yazalım

8 yaşındayım şeker bayramında sağ-sol-arka cepler full şeker dolu. zannedersin kıtlık var ve ben hazırlık yapıyom o derece dolu, pantolonum aşağı sarkıyor artık koşarken don çeker gibi pantolon çekiyorum. Neyse tabi güzel görünenler,cam şekerler, janjanlı çikolatalar gelince susamlı şekerleri giblemiyordum. tutup çöpe veya başka bir yere atmam gerekirken ben de ziyan olmasın diye yiyordum. lan artık sağ-sol-arka cepler + karnım full şeker ile doldu. araç ile ulaşım sağlıyoruz ve aracın sallantısından benim ishal tetiklemeye başladı. tam oturduğum yerden kalktım ve zütüme 3 ton bağladılar ve halatla çekiyorlar gibi bir kütle oturdu. pıstım kaldım oraya anneme dedim benim karnım ağrıyor. annem biraz sabret gittiğimiz yerde tuvalete gidersin geçer dedi. ya çok geldi ama dedim..tut az kaldı demeye kalmadı lööp diye bir sıçtım altıma, olduğum yerde durdum.ama o taklar bacaktan aşağı düşerken nasıl bi tuhaf oluyorum anlatamam. lan herkes gidiyor ben duruyorum. bunlar 4-5 adım ilerlediler ve artık anneeee diye bağırdım. zaten kadına açıklama yapmaya gerek kalmadan "-allah cezanı vermesin senin" dedi. soydu beni yol ortasında şortu kaldırdı attı, bakkaldan 1 paket peçete aldırdı iyice sildi ama ben nasıl utanıyorum. vücut ısım utançtan rahat 40 derece oldu amk. gittik misafirliğe altımda don mon yok pantolonun etiketi zütümü kaşındırıyor. annem dedi sakın oturduğun yerden kalkma çok pis kokar herkes altına sıçtığını anlar dedi. ben de tamam dedim. gider gitmez oturdum.lan biraz zaman geçti çişim geldi bu seferde. benim renk yine dönmeye başladı, meshane patlayacak derken bizimkiler hadi kalkalım dedi.ben fırladım ayakkabıyı giydim asansöre bindim derken bi de orada işedim amk. anlayacağınız rezillik kitabının dıbınakoydum.