nasıl piç oldum anlatıyorum

öncelikle, bu konuda sadece benim çaba göstermem bir şey ifade etmezdi malumunuz, gerçi benim, hikayenin özellikle son dönemlerindeki halet-i ruhiyemden, asla ama asla ebruyu bırakmayacağımı muhtemelen anlamışsınızdır.. yani ben işin benim üzerime düşen kısmını fazlasıyla yapmaya hazırdım, yaptım.

ebru da, bilhassa uzakta olduğumuz o sancılı dönemde süreci çok iyi yönetti, klagib türk kızı kaprisleriyle beni yormadı, çünkü biliyordu ki, o ne çekiyorsa, ben de en az onun kadar ağır bir yük çekiyordum. anlayışından ötürü ona her zaman minnettar olacağım.. işte benim hayat arkadaşım.

bizim gösterdiğimiz karşılıklı çabaya ilaveten, dışarıdan bir olumsuz müdahale olmaması da büyük şanstı bizim için.

ayşenden bir pislik gelmedi, zaten evlenip gitti bir süre sonra artık kocası çeksin onu. izmir küçük yer tabi.. dünya küçük yer aslında, o yüzden zaman zaman eski vukuatlarımla gerek ebru ileyken, gerek tek başımayken bir kaç kez karşılaştığım oldu. iki kere buse ile karşılaştım. birinde yalnızdı, birinde bir kız grubuyla beraberdi. benim her iki karşılaşmada tek başıma olmam lehime oldu diye düşünüyorum çünkü hiç umurumda olmadı, ama ebru yanımda olsaydı, illa ki ister istemez gerilecekti ortam.

ayça ve kocasını gördüm bir kez, hatta ebru da yanımdaydı o zaman. karşıda öyle evli bir çift görünce pek bir şey sorgulamadı bizimki.

begümün huur arkadaşını da gördüm.. neslihan mıydı ne taktu adı..amk bira fırlatmıştı üzerime ya..lan ne dengesiz karılar var..bak gene sinir oldum valla yok yere..amk kasnağı..

bizim bir hoca vardı lisedeyken, derdi ki "çocuklar, alt komşunuz, eski sevgiliniz olmasın"

şimdi buradan çıkarılacak mana nedir? belli ki cümlenin anlattığından çok daha derin bir anlam yüklü o kelimelerde.. sanırım anladınız ne demek istediğini hocamızın.. anlamayan varsa ben özelden tercüme edebilirim..

neyse işte, allahtan o kadar da bedevi şansızlığı seviyesinde değildim ama, sık sık görüyoruz işte eski hatunları.. daha da göreceğiz belli ki..o kadar taku yemeyeydim ben de zamanında..iyi oluyor bana..

bazı panpalar özel mesajdan da sormuşlar, "eski binliğin vb. devam ediyor mu?" diye..

beyler inanın en büyük rahatlamayı o konuda yaşadım.. yani, eskiden o aklımı kemiren, beynime giren ne kadar çakal, tilki varsa, ruhumu ele geçiren ne kadar şeytan varsa hepsini kovmayı başarmıştım mezuniyetten sonra.

bence o okulda bir takluklar vardı lan... o kampüste vardı bi hinlik.. vodo büyüsümü yaptılar ne tak yediler anlamadım ki..okuldan çıktım, adam oldum resmen.. içimde zerre kuşku, zerre keşke kalmadı..

sonra bir de, zor kazanılan sevgi, sevgili kıymetli oluyor tabi.. ebru ile olan aşkımızı uçurumun kenarından çekip aldım ben..bir daha o tehlikelere sokmaya hiç ama hiç niyetim yok.