nasıl piç oldum anlatıyorum

bir ara yine yokuş aşağı gitmeye başlayan hayatım, geçen yazdan itibaren tekrar önce düzlüğe çıktı, ardından da yukarıya doğru ivmelendi..bu iniş çıkışlardan ömrü billah kurtulamayacaktım herhalde..

bu olumlu gelişmelerde en büyük pay yanıma taşınan ebruya aitti elbette. gelir gelmez iş aramaya başladı, bizim firma ile de mülakata girdi hatta, ama almadı dıbına koduklarım.. bayan mühendis özel sektörde zor be arkadaşlar.. kimi gün 12 saatlik mesainin 10 unu ayakta koşturmacayla geçiriyorum..bu delikanlı, sporcu halimle bile arada bir dizlerimin bağı çözülüyor.. sevmesem hayatta çekmem bu derdi ama, seviyorum işimi.. fabrika ortamı filan da o huur çocuğunu saymazsak gayet güzel.

kendi çapında yürüttüğü ve benim giblememeye çalıştığım savaşı, yine kendi kafasında kaybetmeye başlamıştı zaten bir zamandan sonra. ulan beni yardımcı elemanından tut (işçinin kibarcası) teknik ekibine, diğer mühendis arkadaşlardan tut, diğer tüm bölüm şeflerine, hatta müdürlere varıncaya kadar herkes seviyor, seni kim seviyor bin? kaç tane adamla oturup adam akıllı muhabbet edebiliyorsun.. zaten onun da kudurduğu mesele bu..vay efendim tsigalkoyu nasıl severler, beni nasıl sevmezler.. işte bunu da getirip benim torpilli oluşuma filan bağlıyor kendi kafasında..lan, ben senle uğraşacak olsam, bir ya ağzını burnunu kırarım, iki o torpilimi senin zütünde patlatırım..sen dua et seni çekiyorum ben, yaşadığım güzelliklere ve hayatımın rasgidişine bir denge unsuru olarak görüyorum da o yüzden çekiyorum yani.

çünkü biliyorsunuz fazla rahat bana yaramıyor..o yüzden, bırak diyorum.. bırak tsigalko.. olacaksa böyle dersin olsun..sen nelerle uğraştın, kimleri gömdün..

bu yaza gelinceye kadar olan zaman diliminde ise tanıdık ne kadar eş dost varsa evlendi, düzenini kurdu..bir kez daha ne kadar aykırı olduğumu (aykırı olduğumuzu) anlamak için bu delillere bakmak yeterliydi.. evlenmeyen bir tolga ile ben kaldık.. arkadaşı da ramazan sonrası everiyoruz kısmetse x) evet kala kala en sona ben kalıcam, görüldüğü üzere, o bana "sen kesin benden önce evleneceksin olm, sen benle yarışamazsın" derdi ama o damatlığı göreceğim üzerinde inşallah 1-2 aya (:

ebru bu yılın başlarında izmirde işe girdi, (hem de rakip firmaya, akşamları evde şenlik oluyor (x ) hikayemin o sıralarda sekteye uğramasının nedeni ebrunun devamlı evde oluşuydu, ekrandan uzak tutmak için epey çaba sarf etmem ve dikkatli olmam gerekti. işe girince de hızlanıp fırsat bu fırsattır diyerekten bitirdim işte malumunuz.. (:

şimdi önümde iki büyük basamak kaldı çıkmam gereken, bunlardan biri aralıkta askerlik, seneye temmuzda ise ebru ile olan düğünümüz.

aklınızda "lan bunların işi nasıl bozulmadan yürüdü ki?" gibisinden sorular olduğunu tahmin ediyorum. şimdi de onları açıklığa kavuşturma vakti: