sözlüğe girerken kravat bağlardık

entri girmek şöyle dursun "acaba beni online görüp bir şey yazarlar mı, söverler mi bana" düşünceleriyle sözlüğe girmeye çekinen bir yazar tayfası vardı.

sol daşşağın takip edilemeyeceği dönemlerde gelenler kamkacı abilerinden öğrendikleri "asl?" tuşundan yazar takip etmeyi benimsemişlerdi.

yazılanlara bakıp "vay dıbının perdesini gibeyim. neler yazmışar lan!?" ve "benim burada yazar olmam doğal olmamalı; ben bunları yazamam :/" düşünceleri bırakmazdı bizi.

vakti gelirdi ziyaret yapılırdı, ziyarete katılanlara nikaltı dağıtılırdı. utanırdık söyleyemezdik yardım ettiğimizi.

zirve olurdu amk zirve. gelen capslere bakıp "oha lan internetten tanışıyorlar bunlar he mi? olm çok samimiler lan!" ve gibimsonik masayı** gördükten sonra "he neyse fakir samimiyeti jajajaja" diye katıldığım şeylerdi. incideki herkes tanış olunca burada yazma olayı bitti.

gün geldi biz de yazdık başlıklara "güzel olmuş" dedik "eline sağlık" dedik. komik bir şey üretmeye hakkımız olmadığını bildik.

değişti zaman ve sonunda yaptı herkes bir şey ve -ler.

çok fazla şey üretildi kravatlılar katılınca mizaha. jargona hakim insanlar sonuçta. boru mu?

fakat şimdi yemişincilere bakalım amk bu ne beyin fakirlği lan

özet: amuğa goyam bu sol taşşak nedir lan