şurda adam gibi dertleşecek

dersaneleri bilen bilir. okul açılmadan 1-2 hafta önce hızlandırmaları vardır, okul açıldıktan sonra normale döner. bizde tam bu arada yakınlaştık. ikimizde birbirimizden hoşlandığımızı açıkça belli ettik. ama ben teklif etmedim, edemedim. derslerime çalışmak zorundaydım. çünkü benim için dershaneye para veren, it gibi çalışan ailem var. yüzlerini kara çıkaramazdım. muhabbeti kesmedim fakat o dersanede devre değiştirdi ve görüşmemiz ve muhabbetimiz sıfıra indi. ne yalan söyliyim çok da tınlamamıştım o zaman aşık olduğum halde. sene sonu geldi. aldım karnemi gittim evime gururlu bi şekilde. gurur verici bi karneydi çünkü. bu sene kazanabildiğim tek şey de buydu zaten. ne bi sosyal ortam, ne bir kız arkadaş. aklıma geldi, ekledim facebooktan. yazdım bişeyler. geri yazdığında o kalbim nasıl atmaya başladı anlatamam. ite kaka bi sohbet yürütelim dedik, olmadı.

"seninle muhabbetimiz yok denecek kadar azdı. şimdi muhabbet kurmak için sorular soruyorsun. amacın ne ?"

yaza yaza bunu yazdı. o kadar kibar ve tatlı bir dille yaklaştım ki bir kelimeyi yazmadan önce iki kere düşündüm. incitmeyi istememiştimki. sadece onu geri kazanmayı istemiştim. özür diledim, yalvardım yakardım beni yanlış anlamaması için. yine ters bir cevapla önemli değil dedi. şu an ise ite kaka bi muhabbet yürütmeye çalışıyorum işte.

beyin diyor ki, gibtir et kız meselesini. bulursun mutlaka bi tane. kariyerine odaklan.

kalp de diyor ki, sana notun, dersin ne faydası var. bu yılların bir daha geri gelmeyecek. gibtir et okulu.

ikisini de dinlemek istemiyorum. ben moron olarak mutluyum.

çok uzun oldu sanırım. okuyan olur mu bilmem, okuduysa da gibi sağolsun.