dinleyen varsa bende bir hikayemi anlatıyorum

içeri girdiğimde baktım herkes yine ine kurulmuştu ne zevk alıyorduk ordan bilmem ama en sevdiğimiz yerdi ayhan abi bilgi abi erman abi erdim abi deha abi arif abi akif abi hemen hemen her akşam ordaydılar gidip başka yerde içemeyeceklerinden değil hepsi iş güç sahibi çok iyi kazanan aralarında yurtdışda okumuş olanlar bile vardı.. Beni görünce geldin mi aşk kuşu diye dalga geçtiler birer azına kadar dolu kadeh çıktı herkese kadeh kaldıralım abi dedim neye lan evleniyormusun yoksa diye dalga geçtiler bilmiyorlardı ki aklımda olan tamda buydu * evet abiler evleniyorum düğünüde otoparkta yapıcam demiştim o meşhur film çıkmadan koymuştuk biz o otopark'ın ismini kaybedenler klubu diye acaba aralarından bi ben mi kazanacaktım nese bu düşünceye fazla odaklanamadan vodkalar çıktı doldur nükleer en küçük sensin diye barmenlik görevi bana devredildi içildi defalarca markete gidildi açılan her biranın peşinden alınan ilk yudumda birada kan gibi ha yorumları geldi gün ışımaya başladı geceyi tekin'de kokoreç yiyrek sonlandırdık ve evlere doğru yola koyulduk anladım ki bir saniye bile yanlız değilim aklımda hep zeynep var... nese gittim eve anahtarla anahtar deliğinin ön şevişmesi uzun sürüp birleşemeyınce annnem açtı kapıyı babasının oğluda geldi dedi ilk kez demişti ağrıma gitti nese girdim içeri yattım sizmisim yine sabah onlarca mesaj günaydın aşkımlı hayattımlı...