dinleyen varsa bende bir hikayemi anlatıyorum

işte dedem sonunda gele bildin sen gelmezsen biz gelecektik küçükbey dedi. saate baktım iki buçuktu ve pazartesiydi ben onun yanına gelirim diye öğleyın işten gelmiş ben gelmeyincede sıkılmış içmeye başlamış (benle alakası yok pek aslında dedem garip adamdı sürekli bahanesi vardı içmek için ne dua ettiğini gördüm ne namaz kıldığını babaannem namaz kılarken karşı odadan içerdi hatun ben olmasam bu evi uçurcan derdi sen duayla yukarı ben içkiyle aşağı çekiyorum dengeliyoruz derdi hastalanıpta bir gün içemezsem uçacağımızdan korkarım derdi hep. Ama düzgün adamdı dedem. dedemin insalari film'inde çok ağlamıştım çünkü dedemi görmüştüm. asla kimseyi geri çevirmezdi fakirin çorbası ekgib edilmez derdi. çok düğün yapmış ev kurmuş bunları hiç bize demezdi. ama çok sevilirdi torunu olmakla hep gurur duymuşumdur..) Nese dedem alkolunde etkısıyle epey rahattı zeyneple konuştu babaannem namazdan kalktı öptü beni uzun uzun babamı halamları ankarayı babamın durumunu evini falan sordu bende kısa cevaplarla anlattım sonra birden zeynebi fark etti kızımızda pek güzelmiş mahşallah dedi tabi oda sorguya tutuldu dedem allahtan babaanneme demiş babasını sorma diye araştırmadan dururmu amk. araştırmış tabi. neyse epey gülüştük leyle abla o meşhur su böreğinden ve tatlısından getirdi sonra balkona cıkıldı kahve ve likörler geldi içildi ben dedemle bahçeye indim yaklaşık 40 45 dakka zeyneple babaannem kaldılar konuştular. (ne konuştuklarını ne zeynep dedi bana ne babaannem)