ezilen bir çocuktum ilk zamanlar

bu müjdeli haber üzerine eşyalarımı topladım. önce şakirt abilerle vedalaştım ardından bin bilal abimle. bu arada 4 sorumluluk sınavımın 2'sini vermiştim. babam duyduğunda iyi bakalım kalan 2'sini de ağustos'taki ortalama yükseltmede verirsin inşallah demişti. babamla da sular durulmuştu anlayacağınız. elimdeki çantamla eve doğru yola çıktım. o ara babam eve dönmüştü. ben de eve vardım. ilk biraz muhabbet ettik ve sucuklu yumurta yapıp yanında peynir zeytinle akşam kahvaltısı yaptık. ayça ile de gün boyu mesajlaşmıştık. her geçen gün daha da yakın mesajlarla geçiyordu.

ben : napıyosun

ayça : uzandım yatağıma, yanıma gelsene .p

ben : ahah tamam geldim

ayça : arkadan sarıl bana saçlarımı kok =)

ben : çok tatlısın

bu ve bunun gibi mesajların çokluğu artmıştı. ergenliğin böylesi amk...