ibretlik hikayemi anlatıyorum size

işte o anda saçma sapan birşey yaptım. kırıştırdığı elemanın telefnunu istedim. ok yaydan çıkmıştı artık. arayacaktım elemanı ama ne yapacaktım iblmiyorum. arayıp konuşmam gerekiyordu. sövecektim, dövecektim, intihar edecektim. bunun başka bir yolu yoktu artık. telefon numarasını aldım ve elemanı aradım. alo dedi karşıdaki. ne diyeceğimi bilemedim. ben ne yapıyordum. bir kaltak için o kadar senemi harcamıştım, ailemle tanıştırmış, hayaller kurmuştum. değermi artık bu kız için dedim. ne hali varsa gördün diyordum ama biryandanda hala kızı düşünüyordum. kendi, sine birşey yapmasından korkuyordum. onu evine bırakmalıydım. evine kadar gittik. apartmanın altında birbirimize bakmaya başladık boş boş. gitmeye cesaretim yoktu bitürlü. o da gitmiyordu. eve çıkalım biraz dinlen dedi, bende saf gibi olur dedim ve eve çıktım ...