yardim panpalar takildigim kiz kemalist cikti

inanilmaz kotu bi deneyim oldu benim icin. hersey guzel gidiyordu tanistigimizin ilk gununde vermesi aklimda bi kusku olusturmustu. gibilirken surekli moderniz biz, cagdasiz biz, beni babam gibisirken gordugunde erkek arkadasimin cebine harclik koyar gibi mirildaniyordu. suphelenmistim..ama yine de konduramiyordum hoslanmistim acikcasi.

ama zevk-i alemi bitirip uykuya dalinca aci gercekle yuzlestim ilk basta kabus goruyor sandim ama gayet tatminkar bi yuz ifadesi vardi 'babann kimdi bilemezdin serefsiz!! mustafa kemalin askerleriyiz!! kahrolsun islam ,gibismek modernligin ibadetidir!! diye bagiriyordu..

sok oldum sabah uyandiginda bi opucuk kondurdum(yalan olmasin bi posta daha kaydim) ve seninle biz beraber olamayiz cunku sen kemalistsin dedim.. utandi gozlerinden bi damla yasla'beni kurtaramaz misin bundan ,kendim kurtulamadim' dedi.. hayir bunu ben yapamam diye soylendim ve disarda akparti ilce baskanliginin ustundeki basbakanimizin resmini gosterdim.'iste dedim!! seni kurtaracak odur bu kemalizm hastaligindan!'

son kez elveda diyip kapidan disari ciktim 'moderrnnimmm, cagdasimmmmm,laikimmmmm, elitimmm'diye hastalikli cigrislari tum apartmani sariyordu ben kapidan cikarken..