ezilen bir çocuktum ilk zamanlar

okul bitmiş eve gitmiştim. klagib ergen düşüncelerimle; yarını, yani okulu kırıp sahilde beste ile gezeceğimiz zamanı düşünüyordum. içimde havai fişekler patlıyordu. bu ve buna benzer düşüncelerle yatmıştım yatağıma. kafamı yastığa yasladığımda uzunca düşündüm. ne yapacaklarıma, ne giyeceğime karar verdim. kafamda dönüp duran bu düşüncelerle zor da olsa uyumayı başarmıştım.

sabah olmuş her zamanki gibi kahvaltımı etmiş, dişlerimi fırçalamış ve servise binmek için yola koyulmuştum. okula vardığımda beni küçük bir sürpriz bekliyordu. sürpriz de denemezdi aslında.

not : ne giyeceğime karar verdim ne demek amk okula gitmiyon mu diyeceklere : bizim okul serbestti baya kot giymediğin sürece pantolon sorun olmazdı, gömleği de hocalar dert etmiyordu, kafamıza göre tişörtler kazaklar giyiyorduk. küçük bir okuldu bu yüzden olsa gerek.