ezilen bir çocuktum ilk zamanlar

bu büşra ile ilk ve son buluşmamızdı. sebebini hatırlamıyorum ama biz bu büşra ile 5-6 gün çıkıp ayrılmıştık. ardından günler haftalar geçti, yan sınıftaki güzellik harikası kübra gözüme çarpmaya başlamıştı. konuyu burak kardeşime açtım. o da güzel kız kusursuz nerdeyse hadi bakalım hayırlısı gibi cümlelerle bana karşılık veriyordu. ben açılsam mı açılmasam mı diye düşünürken haftalık olağan yatılı programı gelmiş çatmıştı. sınıftaki bi arkadaşta, mehmet'de kübra'nın numarası vardı. arkadaşlarla bu konuyu konuşuyorduk.

ben : ben bi sıçmaya gidiyorum siz bişey yazmayın kıza

mehmet : tamam kanka

tuvaletten geldim ve;

mehmet : mesaj attık

ben : naptınız olm ya geldi mi cevap

mehmet : daha değil

birkaç dakika sonra mesaj gelmişti. gelen cevap olumsuzdu. biraz sitem ettim mehmet'e ama aramızda bir küslük olmamıştı. sınıfımızın arkadaşlık ortamı sarsılmaz bi bütündü çünkü.

1-2 hafta üzgün dolaştım. yavsaş yavaş olayı unutmuştum, olağan hayatıma dönmüştüm.