ezilen bir çocuktum ilk zamanlar

burak gitti ve kızla konuştu ardından yanıma geldi;

burak : aga

ben : he de bakayım

burak : olmadı aga kusrra bakma kendi kendime gelin güvey olup seni böyle bi şeyin içine soktum hakkını helal et.

ben : hay ben senin amk olm ya

burak : hahahah bak bak nasıl üzülüyo tamam dedi lan züt sevin bakalım.

ben : taşak geçmiyon demi lan

burak : yok lan valla amk gel inanmıyosan.

ben : nabacaz lan ?

burak : kızın yanına gitmicez merak etme

ben : iyi tamam hadi bakalım.

ardından burakla koridorda yürümeye koyulduk. büşra sınıfının kapısının önündeydi. beni gördü gülümsedi ve el salladı. işte o an benim için bi milattı. evet sevgilim olmuştu. gerçekti. içimde kelebekler uçuşuyor, mutluluktan ne yapacağımı bilemiyordum.