ezilen bir çocuktum ilk zamanlar

hiç unutmuyorum annem bir gün anahtarı bırakmak için okula gelmişti. bir yere gidecekmiş, dönüşte eve gidersin hesabı anahtarı bırakacak bana işte. sınıfımdan içeri girdi bir de ne görsün. kızlar etek kaldırmaca oynuyor, erkeklerin çüklerine fake olarak dokunuyormuş gibi yapıyorlardı. normalde orada dini bi nasihat vermesini beklerdim oradakilere. fakat o anahtarı bıraktı ve gitti. ardından eve gittiğimde annemin bana bıraktığı yemekleri yedim.

akşam olmuş annem eve gelmişti. babamın da eve gelmek üzere idi. babam eve gelir gelmez hoşgeldin canım demesini beklerken;

annem : bunu hemen xxxxxx'e veriyoruz

babam : hayırdır ?

annem : anlatırım

not : bunu dediği kişi bendim. xxxxxx ise şehrimdeki cemaatin özel okuluydu.