hepimiz anormaliz dimi lan

fotoğrafı açtığımda beni deliye çeviren, beynimden vuran bir şey gördüm. tuğçe grubun arasında gitar çalıyordu. emin olmak için bir kaç fotoğrafa daha baktım tabi, ama nafile.

bana kursu bıraktı denilen kız için ben yemeden içmeden kesildim. ben de bıraktım. evden 3 hafta civarı çıkmadım. ve o orada gitar çalıyordu.

insanların ne kadar şerefsiz ne kadar dönek olduğunu anladım o an. ve kararımı verdim. tuğçeyi tamamen silmiştim. bir kız, bu kadar dönek bir kızı hala kalbimin baş köşesine oturtacak değildim.

o sıralar için hatırlayabildiğim tek şey, kapının cdıbını indirmemdi bileğimle. o kadar bağlanmıştım ki, ne kadar salakmışım diyorum. ama hala facebookda fotoğraflarına bakmıyor değilim.

bilmiyorum, sevmiyorum aslında ama özledim lan. onu gördüğüm zaman günüm neşe ile devam ediyordu. sırf onun için koşa koşa okula giderdim ben. teneffüsü iple çekerdim. bazen sıkılıp uyuyakalırdım tabi..

neyse konular bunlar değil::

hastaneden çıktıktan sonra necatiye çağrı attım. döndü bu.

naber kanka

iyi değilim, konuşalım mı bi ara.

olur da şu an müsait değilim ben seni ararım okey ?

tamam, uyar.

eve gidesim yoktu oturdum bir parka. gelen geçeni seyrettim amk. işsizdim. tam bir serseriydim adeta. hayatta hiç bir işi yaver gitmemiş, tanrıyla husumeti devam eden bir insan.

içimdeki sıkıntı git gide büyüyordu. o an tuğçenin telefon numarası olsa arar söverdim. fakat elimde ev adresinden başka bişey yoktu. onda da gidip kapısını kıramam ya.

2 gün sonra necatiyle konuştuk olanları anlattım. biraz teselli etti, boşver unut o zaman, sana yapılmış yamuğu unutup körü körüne sevmeye devam mı edeceksin ?

haklıydı amk. o kadar da salak değildim. bana kız mı yok aq. yaz tatilinin bitip okulların açılmasına kısa bir süre kalmıştı. lise 3 olmuştum. fakat durulmuştum bir hayli.

sınıftakilerle aram o kadar kötü değildi. teneffüslerde gruplarına katılır, sohbet ederdik. her şeyden, karı kız futbol çok nadir de olsa sınavlar . sınıfımız tembellik konusunda bir numaraydı.

sınav günü herkes sabahtan sıraları birleştirip çalışır bi şeyler ezberler sınavdan 45-60 alıp çıkardık. bu bize yeterdi amk daha ne. liseyi kalmadan bitirelim de ne olursa olsun havasında ilerliyoduk

o sene okula yeni bi çocuk gelmişti. hiç unutmam. orhan. sessiz sakin biriydi. ama öyle pısırık değil. biz bunla kantinde tanıştık, sonrasında baya baya beraber takılır olduk. bunu aldım bizim gruba. birlikte okul bahçesinde dolaşıyoruz 8-10 kişi çete gibi amk.

tuğçeyi de görüyorum ama eskisi gibi takmıyorum. o yine kapıları kapatmaya devam ediyor. ben gülüp geçiyorum. 1. dönem böyle geçti beyler.

2. dönem biraz garip olacaktı benim için.