rus çeçen savaşındaydım toplanın

her gün,her gün kayıplar veriyorduk.her saat belki de.
benimle birlikte gelen arkdaşlarımdan 14`nü kaybetmiştik artık.
170`e yakın şehidimiz olduğunu söyledi mücahitlerden biri.
Ağlamaklı oldum, insan hayatı lan bu.tavuk değil ki kes gırtlağı bırak.
ama sakinleştim, neden mi ?
çünki savaş bu,savaşta kayıplar olur. yılmayacağım dedim kendi kendime.
sigarayı kenara attım, silahı çekip başkanlık binasına doğru koştum.
arkamdan "hey türk nereye, nereye gidiyorsun.dur, bombalar var"
dediler, geriye bakmadım bile.3 dakika koştum. arkamdan ayak sesleri geldiğini duyduğumda
durdum.50`ye yakın silah arkadaşım vardı arkamda. gülerek geliyordular.
içlerinden biri
"siz türkler bizlerden de deliymişsiniz" dedi gülerek. gülerek karşılık verdim.