gerçek bi hayat hikayesi vol 2

---

yaaa bende istanbul'da bi kaç yere cv gönderdiydim (nefret ediyorum bu cv gönderme-bekleme işinden ama neyse) , cevapta geldiydi , gittim istanbullara görüştüm. horonzbu evlatları ordada sinirimi bozdular.

la ercan sana bişey soracam , ulan benle ilk tanışan bi insan neden bana gıcık oluyo lan normal yaşantımda ?
halbuki güleryüzlüyümde ilk etkileşimde ama en ufak bi kaypaklık gördüğümde altta kalamıorum ben , kim olursa olsun tersliyorum amk.

gittim bu istanbul'a iş görüşmesine , 40 kişi var benle birlikte mülakatı bekleyen.
amk beni zaten 40. aldılar (halbuki rica ettim , "ben başka şehirdeyim , dönüş otobüsümü kaçırmamam lazım, beni önce alır mısınız?" diye.
lan bana mülakat yapan kız bildiğin beyinsizdi.
yani hakkaten ama hakkaten beni değerlendirebilecek kapasitede değildi amk , insan sarrafıyım ben.
bana diyo ki "ingilizce'yi nerde öğrendiniz?"
bende diyorum ki "çağlayan koleji'nde" (ki bu çağlayan koleji onun hikayedeki ismi , gerçek ismi başka)
kızda demesin mi bunu üstüne alaycı bi ifadeyle "çağlayan koleji mi var sizin orda?" diye.
aklınca doğup büyüdüğüm şehri küçümsüyo.
bildiğin alay eder gibi dedi bunu.
amk nasıl sinirlendim , nasıl anlatamam , kalktım ayağa "senden daha tecrübeli veya yetkili biriyle mülakat yapmak istiyorum ben" dedim.
ondan sonra kayış koptu zaten..

---