ikinci yarıya beklemediğim bi şekilde arka arkaya 3 mağlubiyet ile başladım ve birden 8.liğe kadar düştüm. takımın morali de bozulmaya başladı, lan napsam falan düşünürken birden yardımcı antrenörüm fuat geldi, fuat buruk.. takım toplantısı ayarlayayım, bi iki kelam edin bakalım takım ne düşünüyo falan dedi. ben de eyvallah fuat, bi deneyelim bakalım dedim. takım toplandı, dedim ki; beyler bakın, gayet iyi gidiyoduk, güzel işler başarıyoduk, 3 tane şanssız maç geçirdik diye her şeyi yıkmaya gerek yok. önümüzdeki maçı alıp tekrar toparlanırız dedim, ama önümüzdeki maç da sakarya ile, yani lig birincisi ile. bi de kaptan kürşata sordum sen ne diyosun kapo diye (ben 36 yaşındayım, adam 33 zaten; kardo desem bile yeridir
*). o da haklısın hoca, biz bu yola beraber girdik, beraber getiricez devdıbını deyince bi anda moraller düzeldi. haftasonu olacak sakarya maçını beklemeye başladık..
