belletmen

cemaat yurdu abisi. yumuşak ve sakin insanlardır. sıkıntı vermediler allah için.

99'da üsküdar'da, ünalan mahallesi mi ne orada bir yurda girdiğim için muhattap olmuştum bu kardeşlerimle. beni düzleme yoluna gittiler, güzel insanlardı. çünkü yurda pet şişeyle votka kola sokup, sohbette sapıtmıştım.

içimdeki insanlığı aradılar, yalan yok. kötüler diyemem. çamlıca tepesine zütürdü biri haftasonu. hz ömer, osman, ali ne varsa anlattı iyi bir ses tonuyla.

kötü halde olan insanların birden değişebileceğine dair hikayelerdi. hatta hikaye deyip küçümsemek istemem, kıssalardı.

tabi yannan durmuyor. o aralar şamdan, gala diye dergiler vardı güzel amlı manken kardeşlerimizin olduğu. onlara da taktılar. en son laleli'de rus gibince attılar yurttan. babamı aramış binler.

en çok koyan, bu belletmen denen zibidilerin sahte arkadaşlığı oluyor. bir amaca bağlı olduğunu sezmediğimizi sanıp, dünyanın en güzel kankası gibi , "ben de dağıttım zamanında" diye beyin yıkama çalışmaları yok mu? ahh...

bi siz zekisiniz zaten kürdan bıyıklı amcıklar.

uzak duralım be gençlik. allahsız ateist değilim şükür de, bu insanlar çok sakat.