antalya yolculugunda basima gelenler

arkadaşla şehirlerarası otübüse bindik
istanbul'dan işte antalya'ya gidiyoruz.
en arkanın 2 önünde oturuyoruz.
dedim arkadaşa, oğlum lan osurcam
çok geldi dedim nasıl olsa en arkadayız
kimse anlamaz görmez dedim. arkadaş
manyak mısın yapma dedi, sessiz çıkcak
merak etme dedim (sanki osurukla
anlaştım ya sessiz çıkcak amk). o zaman
hiç yapma eşek ölüsü gibi kokar dedi.
napayım ağzımdan mı çıkarayım dedim,
arkadaş ne tak yersen ye dedi, ben
uyuyo numarası yapıyorum dedi. gibtir git dedim bende.
neyse boyum uzun olduğundan
osurma pozisyonu alamıyorum biraz
kıçımı havaya kaldırdım sanki havada
duruyomuş gibiydim. arkada
olduğumdan otübüsde ki herkesi
görüyorum amk derken zooorrrrrt diye bi çıktı amk nasıl bi sestir, babam bile öyle osurmuyo geceleri. benim kafa lunaparkta hani tavşanlara falan vurursun bi alet var ya aynı onlar gibi çıkmış durumda. bi anda herkes bana baktı hani 1 kişi baksa neyse dikiz aynasından şöförün bile arkaya baktığını gördüm amk herkes bana baktı. hemen yatıyo pozisyonu aldım bide horluyomuş gibi yaptım sonra,
göya yedircem. arkadaş zaten komaya
girdi arkam da özürlü bi çocuk annesiyle oturuyomuş hiç farkın da değilim. özürlü çocuk nasıl gülüyo ıhaaaaa muhaaaa zoooo anaaaaa oh oh oh zaten ne dediği anlaşılmıyo amk
sıkıntıdan terler içinde kaldıydım
antalya'ya gidesiye kadar hiç
uyanmadım molalara bile çıkmadım
gelen tüm osurukları içime attım.
osuruklarla konuştum nolur gelme lan
nolur gelme diye. en azından engelli bi kardeşimizi güldürdüm öyle teselli
oldum