cok ezildim ama simdi eziyorum

ben onem vermem ama picler milletin yuzde doksani giyime gore insan ayirt eder.. arkadaslarim tarafindan sevilen ve sayilan biri oldugum icin normaldi ama farkindaydim durumun eziliyordum ve biseyler yapmam gerekiyordu param da yok kiz arkadasimla ( zengindi starbaksa oturalim dedi..) karsimizda mavi magazasi ve insanlar tiklim tiklim.. kiz demez mi bak huseyine bi giydigini bidaha giymiyo cocuk sen hep ayni kiyafet.. bi sinir oldum masada ki sormayin beylerulan dedim benjm bu kizi rezil etmem lazim.. bi ise girsem calissam bi ay sonra yediyuz lira para verecekler.. babamdan zaten alamam harclik bes lira otobuse biniyon bitiyo amk.. karsima bi baktim mavi magazasi.. gittim iceri kafamda kasiyere durumu anlatip yalvarmak sen ver ben sana sonra verrim demek vardi cok zor durumdayim yani.. resmen dilenci gibi hissetmeye basladim kendimi..