erdoğan ın cevap verme algoritması

Adım 7: Olaydan yırttın, kendini iyi gösterdin. Şimdi bu avantajı rakibini kötü göstermek için kullan.
- Bu vazo kırmak falan hep Ali’nin (kardeşimin) yapacağı şeyler. O yapar bunları. Geçen sene cam dolabın penceresini kıran, küçükken babamın pikabına top atan kim? Ali. Ali’nin zihniyeti kırar ancak vazoyu. Bunun arkasında da o var; ben sana söyleyeyim. Şimdi babamın harçlıklara karar vereceği dönem yaklaşıyor ya, beni okul konusunda yenemiyor, aklınca böyle bir çamur atma yolu buldu. Bunları babam hep görüyor. Babam doğru kararı verir, benim içim rahat. Ben hep konuşuyorum babamla.”

Bu tekniğin gerçek hayattaki örnekleri şöyle:

“Bu gösteriler, kargaşalar hep CHP zihniyetinin bir urunu. Bunların arkasında onlar var, seçim yaklaşıyor ya aklınca oradan vuracak. Marjinal gurupları örgütleyip, üç beş çapulcuyla kargaşa çıkartmaya çalışıyorlar. Ama biz halkımızı biliyoruz, halkımız bunlara itibar etmiyor. Halk her şeyi görüyor.”

Adım 8: Konu kapandı, cevap verildi. Konuşmanı kendini ve yaptıklarını överek zirvede bırak.
- Ben bunlara bakmıyorum anne. Ben işime bakıyorum. Bak 2 senelik ortaokul hayatımda, sınıfın en çalışkanı olmuşum. Herkes beni parmakla gösterir hale gelmiş, diğer çocukların annesi de oğullarına Tayyip gibi ol evladım der duruma gelmiş. Bu durumdayız. Din 5, beden 5, matematik 5. Bu durumdayız. Ben işime bakıyorum, dersime bakıyorum. Ailemiz için hayırlı bir evlat olmaya, ailemizi, babamın da dediği gibi evelallah apartmandaki örnek aile konumuna taşımaya çalışıyorum, çalışacağım.

Bu tekniğin gerçek hayattaki örnekleri şöyle:

“Ekonomi şöyle güzel, IMF borçları şöyle az, milli gelir şöyle yükseldi vs vs.”
————————————————

Bu 8 adım dışında bir de içerilere serpilmiş ufak detaylar oluyor. Talimat verdim, arkadaşlar çözdü:

iyi şeylerde “biz” de, ilişkilendirilmeyi istemediğin şeylerde ise “devlet, polis vs” gibi kurum adları ver.
iyi şeylerde:
“Galatasaray’ın stadını biz yaptık ve Galatasaray’a verdik.”
“Kayseri’ye galaksinin en büyük su fıskiyesini yaptık.”

ilişkilendirilmek istemediği konularda:
“Polis gaz kullanımında aşırıya kaçmış olabilir.”
“Devlet, imralı’yla da konuşur, herkesle de konuşur.”

Soruya / suçlamaya kendi değerlerini değil suçlayanın değerlerini, silahlarını kullanarak cevap ver.
Örneğin, “Anayasada, devlet halkını alkolden, uyuşturucudan korur yazıyor. Bu görev bana verilmiş; bu maddeyi biz eklemedik ki.”

Adını telaffuz etmek istemediği insanların / kurumların ismini farklı söyle, farklı söylenemiyorsa ad tak.
Örneğin Atatürk deme, Gazi Mustafa Kemal de. Öcalan deme, imralı de. CHP deme CeHaPe zihniyeti de.

Cevaplanması uzun sürecek soruları sanki cevap evet/hayır kadar kısaymış gibi laf arasında sor, karşındaki cevap veremesin, haklı görün.
Mesela onlarca gazeteciyle konuşurken birine “sizce gösterilerden ne mesaj almalıyım, siz söyleyin” de.

X sizi şöyle eleştirdi seklinde bir soru gelince cevabına direkt ad hominem yaparak başla.
“X madem o kadar demokrattı, neden şöyle böyle haksızlıklar olurken sustu? Y’nin Japonya’ya ne hayrı dokunmuş? Bunların amacı bağcıyı dövmek.”

Hep yaptıklarını öv ama hiç kendini övme, aksine kendini önemsizleştir.
Örneğin “bu hükûmet cumhuriyet tarihinin en büyük atılımını yaptı” veya “Türkiye’nin en büyük x’ini yine biz yaptık” vs deyip yaptıklarını yüceltirken diğer yandan da “Ben hükümdarınız değil, hizmetkârınızım” gibi cümlelerle kendini önemsizleştir. Mesela Van hakkında konuşurken ikisini tek seferde yapmıştı: “Yaptığımız yatırımlarla adeta yeni bir Van inşa ettik. Bütün bu adımları niçin atıyoruz? Biz emanetçiyiz, hizmetkârız, efendi değiliz.”

Her yaptığının ucuna, geniş perspektifli, büyük bir amaç koy.
Örneğin alkol yasası çıkartıp “Biz çocuklarımıza ufuk vermek, hedefler göstermek, Fatihler, Mimar Sinan’lar yetiştirmek zorundayız” de ya da kavşak açma töreninde “Hedefimiz 2023″ de.

Her yapılan şeyi daha da sivriltmek için eskiden yapılmış kendine göre bir yanlışla birlikte sun.
Her ikisini de abartarak zıtlık yarat. Örneğin “Eskiden kahvaltıda çocuklara bira içiriliyormuş, bu tavsiye ediliyormuş. Şimdi ise gençleri alkolün zararlarından koruyoruz.”

Her şeye hâkimsin, her şeyi biliyorsun havası oluştur; böylece insanlara otokontrol aşıla, izlendiklerinin bilinciyle hareket etsinler.
“X’i kimin organize ettiğini çok iyi biliyoruz.” veya “NY Times’da Gezi Parkı ilanını kimlerin fonladığını biliyoruz.” (zaten indiegogo’da para veren herkesin adı kabak gibi yazıyor.) Konuşmalarda küsuratsız, tam rakamlar vererek her şeyi detayına kadar biliyor havası vermek de bunun bir örneği.

Ne dersen de hep reasoning (sebep göstermecilik) yap. Mutlaka “çünkü” de. Gösterdiğin sebep çok mühim değil, insanların “sebep?” diye düşünmesine mahal verme.
“Haydarpaşa’yı otel yapmak istiyoruz çünkü istanbul’da çok büyük bir otel açığı var.” Burada önemli olan yapmak istediğini önce söylemen, bu önemli. Yoksa mantıksız bir şey dediğin anlaşılıyor; mesela cümleyi ters çevirip “istanbul’da çok büyük otel açığı var, o yüzden Haydarpaşa’yı otel yapmaya karar verdik” dersen ikna edici olmaz.

Reasoning yaparken, kolay gösterilebilir bir sebebin yoksa “çünkü” ile başlayan herhangi bir şey de söyleyebilirsin: “Biz Taksim’i yayalaştırmak istiyoruz, çünkü millet bizden bunu istiyor.”
————————————————

Bu zavallı hizmetkârınızın tespitleri şimdilik bu kadar. Başka inanılmaz tespitlerim olursa yazıyı güncelleyeceğim.”