omeglede tanıştığım kızı nasıl siktim

tamam o zaman dedi eda. boşver hem.. konuşacak bişey de yok zaten... kalkacak gibi bir hamle yaptı. gitmek istiyordu. eda dur dedim. yüzüne baktım. senin bir suçun yok. sen iyi bir kızsın. üzülme dedim. sana karşı kötü bir şey yok içimde. kırgın da değilim. gerçekten dedim. hafifçe gülümsedi. peki soğal diye kalktı yerinden. ben de kalktım. nolucak peki şimdi dedim. gidicem ya dedi. geç kalıcam yoksa... biz nolucaz eda dedim.. ban bakakaldı öylece. özür dilerim dedi. ben unutmaya çalıştım. başkasıyla belki iyi olur diy edüşündüm dedi. ama olmadı. herşey daha da kötü oldu dedi. özür dilerim dedi tekrar. sana yalan söyledim. sırf kendi çıkmazımdan kurtulmak için birilerini aradım işte. ama olmuyor bak dedi gülümseyerek. gözlerini sildiği peçetesini elleriyle katladı.. tekrar zütürdü gözlerine... bir başkası?.. ben bir başkasıydım onun gözünde. işleri yoluna koyabilme olasılığı olan bir başkası.. ama koyamamıştım. rolümü oynamıştım ama beğenilmemişti. söyleyecek bir şeyim yoktu. edanın bana aşık olmadığı zaten aşikardı. onun için gelip geçici bişeydim sadece. ama bir umuttu onunki de.. hem o da hayal kırıklığıyla ayrılıyordu şimdi. ağlaması da bundandı. yoksa neden ağlasın ki. gözyaşı kandır, gamla su olur. insan önemsemediği bir şeye gözyaşı akıtamaz. o an beni teselli eden şey bu oldu. bir şey beklemiyordum artık edadan. sadec güzel bir şekilde ayrılmak. ona hoşçakal diyebilmek geliyordu içimden. bunu da yaptık. eda elini uzattı bana gülümseyerek. herşey için özür dilerim dedi. ben de eda dedim. ben de özür dilerim. kendine iyi bak dedi. kendine iyi bak.. ve döndü gitti. yine her zamanki yerimdeyim. dönüp giden edanın arkasında öylece kalakaldığım yer... bitti!

the end