ankarada kız arkadaşımla geçirdiğim dakikalar

üşüyodum . bizim tabirle it gibi titriyordum soguktan. memnuniyetsizdim ama harbiden dikkat çekici bir tip eda ile otoruyordum. utanıyordum ama kendimide ezdirmiyordum.

saatler ilerledikce muhabbt güzelleşiyor ve ben canana her bakuışımda aşık oluyordum içten içe. paranoya oldum acaba beni beğeniyormudur diye ama gibsen sormazdım. soramazdım çünkü hani dedim ya erkekliğe tak sürdürmem. begenmediyse anında yol alır adanama kutsal topraklara dönerdim. zaten sevmemiştim gibtigimin sogugunu .

yemek yiyelim dediler. eyvallah dedim

- hayatım şurada güzel bir çiğköfte ekmek arası var yiyelim mi ?
+ çiğköfte? ekmek? gülüm bizim orada çiğköfte tavandan alınıp yenilir. ne ekmeği marul yokmu maruk ?
- ya hayatım sende çok mızmızlanıyorsn dedi gülere : )
+ şaak tabiki gülüm hadi gidelim bakalım.