beyleeeeeeeeeeeeeeer bi film vardı

zeki askerdeyken yaşadığı ilk genelev baskınından sonra hala şans eseri "bakire" olduğunu doktor "tertemizsin" diye teyit edip onu evine yollayanda, muayene belgesini koynuna soktuğu gibi gidip, çıkarıp zeki'ye gösteriyor ve o kadar aciz ki aliye, elinde belgesi olduğu halde ondan da bir temiz dayak yiyor, ve dayak yerken bir yandan defalarca özür diliyor, ayaklarına kapanıyor zeki'nin. ve aliye'nin zeka durgunluğu bu kadarla kalsa yine iyi dersin değil mi? yoo, durmak yok, yola devam. aliye zeki tarafından kovulur kovulmaz yine soluğu manukyan'ın yanında alıyor. ve işte bekaretinin atlattığı bir badire daha. yine zeki'den dilenen özürler. adam da onu dövmekten usanmış olacak, aliye'yi yüzünde acı bir bakışla ( (bkz: gerizekalı sevgilim)) yalnız kapının önüne koymakla yetinir. sonrasında cilalı ibo artı münir özkul, ayaktakımından beklenmeyecek geniş yüreklilikle gidip aliye'yi zeki'nin kompartumanına koyarlar. bir şaşırtmaca ve iki aşık kavuşur. finito.